DEM Parti Van Milletvekili Gülcan Kaçmaz Sayyiğit asgari ücretin ve en düşük emekli aylığının 32 bin TL’ye çıkarılması ile yurt dışı çıkış harcının tamamen kaldırılması için Plan Bütçe Komisyonu Başkanlığına 3 önerge verdi.
Van Milletvekili Gülcan Kaçmaz Sayyiğit Plan Bütçe Komisyonunda görüşülen Vergi Kanunları İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifinde değişiklikler yapılması suretiyle asgari ücretin ve en düşük emekli aylığının 32 bin TL’ye çıkarılması ile yurt dışı çıkış harcının tamamen kaldırılması için Komisyon Başkanlığına 3 önerge verdi.
MECLİSE SUNULAN ÖNER BAŞLIKLARI ŞU ŞEKİLDE YER ALDI:
PLAN VE BÜTÇE KOMİSYON BAŞKANLIĞINA
Görüşülmekte olan Vergi Kanunları İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifine aşağıdaki maddenin eklenmesini arz ve teklif ederiz.
MADDE- 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 39’uncu maddesinin birinci fıkrasına “asgari sınırları” ibaresinden sonra gelmek üzere “İlgili yılın ocak ve temmuz aylarında olmak üzere sendikalar tarafından açıklanan en yüksek yoksulluk sınırının yarısından az olmamak üzere” ibaresi eklenmiştir.
GEREKÇE: Hayat pahalılığının her geçen gün daha da arttığı ve enflasyonun resmi rakamlara göre yaklaşık yüzde 75, bağımsız araştırmacılara göre ise yüzde 120’lere vardığı bir ortamda asgari ücretle geçinmek imkânsız hale gelmiş, asgari ücretle çalışan milyonların en temel ihtiyaçları dahi karşılaması olanaksız hale gelmiştir. Buna karşılık hem Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı hem de Cumhurbaşkanı asgari ücrete yılda sadece bir kez zam yapılacağını ifade etmişlerdir. Her geçen gün iğneden ipliğe zam gelirken, enflasyon sürekli artarken emeğiyle geçinen yurttaşların enflasyon canavarına yem edilmesi, asgari ücretin yılda sadece bir kere yapılacak zamla belirlenmesi asla kabul edilemez. Bu sebeple 2024 yılının ikinci altı aylık dönemi için asgari ücretin bu dönem açıklanan en yüksek yoksulluk sınırının yaklaşık yarısına denk gelen 32 bin TL’ye çıkarılması gerekmektedir.
PLAN VE BÜTÇE KOMİSYON BAŞKANLIĞINA
Görüşülmekte olan Vergi Kanunları İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifinin 29. Maddesinin aşağıdaki şekilde değiştirilmesini arz ve teklif ederiz.
MADDE 29- 5510 sayılı Kanunun ek 19 uncu maddesinin birinci fıkrasında yere alan “10.000” ibaresi “32.000” şeklinde değiştirilmiştir.
GEREKÇE: Son yıllarda emeğiyle yaşamak zorunda kalanlar başta olmak üzere emekli vatandaşlarımız yoğun hak kaybına uğramışlardır. 2008 yılında yürürlüğe giren 5510 sayılı yasa ile emekliliğe erişim hakkı zorlaşmış, emeklilik yaşı yükseltilmiş, emekli aylığı elde etme koşulları değişmiş ve emekli aylıkları düşmeye başlamıştır. Çalışan ve iş arayan emekli sayısı 2003 yılında 1,5 milyonken 2017 yılı verilerine göre 4 milyonu aşmıştır. Günümüzde yaşanan ekonomik krizin ve emekli maaşlarının açlık sınırının dahi altında olması dolaysıyla bu sayının çok daha vahim boyutlara ulaştığı hesaplanmaktadır. Emeklilerin çalışmadan hayatlarını idame edebilmeleri için en düşük emekli maaşının, yılda iki kez, DİSK ve TÜRK-İŞ tarafından açıklanan son yoksulluk sınırı rakamlarından daha yüksek olanın yarısından az olmayacak şekilde artırılması gerekmektedir.
PLAN VE BÜTÇE KOMİSYON BAŞKANLIĞINA
Görüşülmekte olan Vergi Kanunları İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifinde yer alan 51. maddenin kanun teklif metninden çıkarılmasını arz ve teklif ederiz.
GEREKÇE: 5597 sayılı “Yurt Dışına Çıkış Harcı Alınması Hakkında Kanun” kişilerin seyahat özgürlüğünü Anayasa’nın 23’üncü maddesinde düzenlenen seyahat özgürlüğüne aykırı şekilde sınırlandırmaktadır. Harç adı altında alınan söz konusu paranın hukuksal dayanağını teşkil eden bu kanun Anayasa’ya aykırıdır. Söz konusu harç hukuka aykırı şekilde alındığı için miktarı önemsenmeksizin iptal edilmelidir. Bu aynı zamanda elde edilen meblağın Anayasa’ya aykırı şekilde devlete kaynak olarak aktarılması demektir. Anayasa’nın 2. maddesi uyarınca Türkiye Cumhuriyeti bir hukuk devletidir ve bir hukuk devleti, hukuka aykırı şekilde kaynak elde edemez. Yurt Dışına Çıkış Harcı aynı zamanda teknik anlamda gerçek bir harç değildir. 5597 sayılı kanunla ihdas olunan harç, hukuken dayanağı olmayan bir harçtır. Vergi hukukunda harç, hizmetten yararlanan kişilerden yararlanma karşılığı alınan paradır. Bir hizmetin harç konusu olabilmesi için kişilerin bir kamu kurumundan yararlanmaları, kişilere kamu eliyle özel bir yarar sağlanması ve kamu idaresinin kişilerin özel bir işiyle uğraşması gerekmektedir. Harcın alınmasını gerektirecek idarenin bir hizmet veya işlemi bulunmamaktadır.
Önergeler AK Partili ve MHP’li komisyon üyelerinin oylarıyla reddedildi.
